SUMIR ÓLÆSIR, AÐRIR ROMSA

   Mikið er gert úr því að samkvæmt einhverri mælingu séu mörg fermingarbörn ólæs, einkum strákar. Þetta er auðvitað afleitt, aðallega fyrir þau sem svona er komið fyrir og hlýtur að vefjast fyrir þeim í framtíðinni. Ég þekki þó til þess að sextugt fólk má heita ólæst, jafnvel á eigin texta, en talar samt vikulega í útvarp. Með þessum augljósu annmörkum. Raunar man ég bara eftir einum í augnablikinu. Verst er þegar hann hrekkur í romsið þar á ofan.

    En það er mikið af romsurum sem tjá sig að staðaldri opinberlega, þeir eru í ýmsum hlutverkum, en eiga það sameiginlegt að hafa ekki lært eða tamið sér að tjá sig og tala skilmerkilega og þá skiljanlega. Þetta fólk er þreytandi í mín eyru en sumt hefur þó náð sætum í pólitík og fjölmiðlun.

   Það vantar sem sagt verulega upp á árangursríka kennslu í lestri og taltjáningu í íslenska menntakerfinu. Mér hefur iðulega þótt það pínlegt að sjá og hlusta á tilraunir í ljósvakamiðlum til þess að tala við unglingana fyrirvaralaust. Mörgum vefst tunga um tönn og aðrir apa hver eftir öðrum. En vissulega eru undantekningar sem sanna að það er hægt að gera betur.